Bugun okuldaki ilk resim dersine katildim hocanin verdigi ihtiyac listesini aldigim gibi bu islerde tecrubesi olan arkadasima gittim "yardim lazim " diyerek .. Sagolsun beni kirmadi ve gittik aldik cogunu .. Sanata ve Sanatciya olan katkisindan oturu bir kez daha tesekkur ediyorum ona ..
   Eve dondugumuz de komsusu ona caya gelmek istedigini soyledi. Hep birlikte sohbet ettik ilginc oldu keyiflide oldu.. Komsusu 5 cocugu ve onlardan da 8 torunu olan yasli tonton  bir amerikali ama bizden gencti masallah. Cok neseli ve yasam dolu bir insan.. Sagdan soldan konusurken sitelerinde oturan ergen caginda bir cocuktan bahsettiler.. bu 13-14 yaslarindaki cocuk herkesin okul otobusunu bekledigi yerde degilde yolun karsisinda tek basina bekliyormus.. Birileri ona selam verdiginde hic bakmadan sadece yere bakarak kisa kisa cevaplar veriyormus.. Okul otobusunde hic kimse onunla konusmaz oda hic kimse ile konusmazmis .. Bunu duyunca gozumun onunde canlandi o cocuk ve icim acidi.. Korpe yureginde nasil bir aci var ki yada eksiklik onu boylesine icine kapali bir insan yapmis .. Disari cikip akranlari ile oynamasi bir birlerine essek sakalari yapmasi gerekirken ..
     Yazik ki bu zamanlari geri gelmiycek ve belkide hic bir zaman sosyallesemiycek... Ton ton komsu teyzenin kendi tezide su oldu " bence cok fazla bilgisayarda oyun oynuyordur ".  
   Benimde o anda icimden gecen suydu .. Technology goze hos gorunuyor hayatimizi kolaylastiriyor gibi gorunsede  bizden de epey bir seyler alip goturuyor ..  Her yil yeni modeller cikiyo sozum ona .. Onlari takip edeyim derken kesenize zarar veriyor,, hizli tuketimle gerisinde doyumsuzluk birakiyor..
   Simdiler de her evde kisi basina bir bilgisayar ve bir de cep telefonu dusuyor.. Kimse kimsenin yuzune bakmiyor bile.. Neyseki ben kendimi sansli addediyorum .. Benim kucuklugumde siyah-beyaz TV vardi.. sadece TRT vardi .. sabah hep birlikte istiklal marsi ile acilisini yapar aksam da yine istiklal marsi ile kapardik onu.. Her cocukta baska baska oyuncaklar olurdu ..Kimine Almanya'dan ya amcasi yada teyzesi getirmis olurdu.. Biz o zamanlar Almanya da calisan iscilerimize bile itibar verirdik :)
   Simdiki gibi programlanmiscasina her yasta her cocuk cizgi film kahramanina saplanti derecesinde hayranlik duymazdi.. Simdilerde cocuklari oyalamak icin ya TV acip onune birakiliyorlar yada eline bir elektronik game tutusturuluyor.. O an icin kisa vadede cozum gibi gorunsede acaba uzun vadede etkileri nedir bu tercihlerin.. Acikcasi ben anne olsaydim cocugumu nasil oyalardim yada onunla nasil bir hayat kurardik birlikte bilemiyorum.. Bana oyle geliyorki anneler cocuklari dogdugunda bir karar vermek zorunda kaliyor.. Ya eski hayatlarina kaldiklari yerden devam edicekler cocuklar da bi sekilde yanlarinda buyuyup gidecek , yada once cocuk deyip onun icin en iyisi neyse onceligi ona verip kendi zevklerinden feragat edicek.. Ikincisi cok zor olmali eminim ..

   Burda tikandim kaldim daha da yazacak bisi bulamiyorum .. Olmadigindan degilde sonunu bi sekilde baglayamadigimdan burada kesiyorum Daldan dala atladim yine..

   Disarda muhtesem bir kar var bu karda bana yillar evvel yine boylesi guzel  karli bir gecede 4 haneden 4 anne ile kizlarinin gece gece yuruyuse ciktigimiz ve cumbur cemaat kaydigimiz zamani hatirliyorum .. Nasilda eglenmistik.  O gunlerim icin Allaha ne kadar sukretsem azdir..