Icimde inanilmaz bir tiyatro sanatsal faaliyelere katilma ozlemi var. Hatta ki gozumu acsam kapatsam Istanbul da olsam istedim dun gece.
Beni bilenler bilir ben genelde istanbulda tiyatro oyunu izlemeyi cok ozledim derim her mecliste .. Burda da var tiyarolar onlara git diyorlarsa da burdakilerden zevk alamam ki .. Ben kendi ulkemde kendi insanlarimi izlemek ve kendimden birseyler bulmak isterim oyunlardan.
Evlenmeden once ablamla yada arkadaslarimla tiyatrolara giderdik sonrasinda yada oncesinde illaki bir kac sergi gezerdik Taksim bunun icin mukemmel bir mekan .. ustene de guzel bir yemek yiyip evin yolunu tutmak muhtesemdi .
Tiyatro da oyunculari kendi isimleri ile tanimayi severdim oyun oncesi giristeki pano da kim kimdir diye her oyuncunun kostumsuz halleri ile fotogralari olurdu. Salona girmeden incelerdik . Isiklar sonup perde acildiginda biz susardik oyuncular konusurdu .. Ben ciddi ciddi transa gecerdim kaptirirdim kendimi .. Iyi bir oyun ve iyi bir oyuncuyu izlemek kadar keyifli bir sey varmidir .. Bazen oyuncularin performansina hayran kalirdim ve imrenirdim bu nasil bir tutku ki diye. Sanirim yaptigi isi tutku ile ask ile yapabilen tek meslek dali SANAT resim , tiyatro, muzik gibi.. Isin icin de duygu var yapmak zorunda oldugu icin degilde yapmak istedigi icin yapar sanatcilar.
Bundan uzuuun yillar once herhalde bir 10 yil olmustur harbiye sahnesinde ASK isimli bir oyun izlemistik . Cok guzel bir oyundu Ayla Algan'in da oldugu bir oyundu genc bir oyuncu da vardi Murat Daltaban hayran kalmistim oyunculuguna . Oyun sonunda herkes ayakta alkislamisti. Cikista Ayla hanimla tanisip konusma imkanimizda olmustu .. Sonrasinda o erkek oyuncuyu
televizyonda bir dizide de gordum ama ayni basariyi goremedim .. O kisinin yeri tiyatro sahnesi kesinlikle ..
Aslinda icim o kadar dolu ki dun gece yaziyor olsaydim bu yaziyi cok daha uzun olurdu .. Cok karmasik duygular icinde olunce hangi birini aktarsam nasil soylesem bilemiyorum sosyal bir yasamimda olmayinca kendimi en iyi sekilde ifade etmeyi de beceremiyorum artik sanki ne soylesem ne yapsam yanlis anlasiliyor gibi ...
6 comments:
fatmacim yazdiklarini okudum da ozlem kulvarlarimiz farkli ama ortak nokta vatan dedim.Valla ben de cok ozledim,hayirlisi ile bekliyorum hazirani...
Sahip olabilecegimiz herseye sahibiz burda ama sevdigimiz insanlar yok yanimizda tiyatro adi altinda sosyal hayati ozledim ben :( hazirana bisi kalmamis simdiden iyi tatiller olsun
benim de ilk defa bu sene belirsizlik var Tr konusunda , karisik duygular icerisindeyim, buralara gelin Fattosh aile olmasada onlar kadar yakin arkadas cevresi var bir nebze olsun rahatliyorsun
seymacim gelin derken gunu birlik mi ? yoksa moving mi ? :)) seni takip etmeye baslamadan once NY da yasanmaz diyordum ama seni gorunce bizimki de hayat mi diyorum hic bisi yok burda:(
valla imreniyorum size amerika ruyasini siz yasiyorsunuz ;)
daha önce bu yazını okuyup yorum yapmıştım diye hatırlıyorum ama yorumlarda göremedim, demek ki yapmamışım.
özlemini anlıyorum, ben de Amerika'da boston2da öğrenciyken aynı hissiyatlar içindeydim. Şimdi temelli İstanbul'a döndüm ama bu sefer de aynı özlemler Amerika için var. yani pek bişey değişmiyormuş ama insan keşke her istediğinde gidip gelebilse değil mi?
Philly'e ziyarete gitmiştim, oldukça sıcak ve kasvetliydi havası.
bir diğer yazında da yeni hobiler istediğini yazmışsın. ben de aynı o şekildeyim, yeni hobiler istiyorumm :)
sevgiler
oyy kıyamam yaa sen gel arkadşaım ben seni istediğin tiyatroya göürcem hem de seve seve. biliyorsun ben tiyatro müptelasıyım,hemen hemen haftada bir oyun izlerim sezonunda. TR de olsaydın çok iyi bir tiyatro arkadşaı olurdun bana. olsun yine gideriz inş...
Post a Comment